Kako to mislite da „čitamo zajedno”? I ko ste to vi, budući da krovna odrednica institucije odgovorne za kampanju koju sprovodite označava samo institucionalizovanu generalizaciju, a ne žive, konkretne ljude? I ko smo, u toj podjeli, mi? Vi ste oni načitani, mi nismo? Vi ste na višem nivou čitalačke osvještenosti i prosvećenosti, o kome mi možemo samo sanjati?

Ti sasvim dobro znaš ko si. I šta si. I u kom vremenu živiš. I na kom i kakvom prostoru. 

Zbog toga ti, veoma, smeta kad neko preuzme na sebe da na navedena pitanja odgovori. Umjesto tebe. Ili u tvoje ime. A da te prethodno nije pitao. Za dozvolu.

Није више у питању колико су данашњи мизички производи глупи, него колико су данашњи музички производи опасни. Генерално, није проблем у опасности ако на артиклу неког производа пише упозорење за његово штетно дејство. Као што је примјер са цигаретама.

Slika je naše teranje duhova. Prvobitno društvo

je imalo maske, građansko društvo svoja ogledala,

a mi imamo svoje slike.

(Žan Bodrijar)

Oni nisu pedagozi. Nisu ni muzičari. Oni su rukoljupci. Poseban soj. Gotovo pa sekta. U okviru sekte. Koja se popularnije naziva religijom.

Enormna rasprostranjenost i upotreba društvenih mreža, koja tokom posljednje decenije doživljava apsolutnu ekspanziju u svim slojevima društva i u svim generacijama, kao jednu od neminovih posljedica ima i kreiranje različitih vidova virtuelnih identiteta koji nastaju i tokom vremena se razvijaju u okviru ličnih profila korisnika.

Tekst koji sllijedi predstavlja niz misli koje su posljedica ogromnog broja dinamičkih uzroka i kao takav donosi stanje u jedinici vremena, što znači da bi već sutra, ili za sat vremena, možda i pet minuta, mogao biti izmijenjen i dopunjen, i to bi mogao biti proces koji traje beskonačno dugo. Kako bi se takva mogućnost izbjegla, napisan je kao svojevrsna stilska vježba, odnosno kao samopostavljeni zadatak sa striktnim ograničenjima. 

 Tradicija se može definisati na nekoliko načina, kao:

a) prenošenje običaja, vjerovanja, stavova, načina mišljenja ili djelovanja sa jedne generacije na drugu, usmenim putem, bez pisanog uputstva za to;

b) naslijeđeni, ustanovljeni ili uobičajeni način razmišljanja, djelovanja ili ponašanja; 

Izgleda da u današnjem svijetu, odnosno bar onom njegovom dijelu koji se servira kroz medije i veliki dio vaspitnog, kulturnog, sportskog i umjetničkog djelovanja, više ništa ne može biti loše, prosječno, kritikovano, osporeno ili odbačeno kao neupotrebljivo, nebitno ili nepotrebno.

Nastavnici u osnovnim muzičkim školama stalno maltretiraju sve redom tim nekim svojim taktovima, notama i insistiranjem na redovnom pohađanju nastave. Sviranje i pevanje je lako. Nastavnici muzičkih škola nepotrebno deci otežavaju učenje pevanja i sviranja da bi sebi i poslu koji obavljaju dali na važnosti. Pričaju o nekom taktu. Zašto ih iz istog tog takta ne biste izbacili? Postoji nekoliko načina na koji to možete da postignete. Ako ih se budete pridržavali, rezultati neće izostati.