Enormna rasprostranjenost i upotreba društvenih mreža, koja tokom posljednje decenije doživljava apsolutnu ekspanziju u svim slojevima društva i u svim generacijama, kao jednu od neminovih posljedica ima i kreiranje različitih vidova virtuelnih identiteta koji nastaju i tokom vremena se razvijaju u okviru ličnih profila korisnika.

Neki od tih identiteta su osmišljeni i realizuju se kao online dodatak stvarnoj, fizičko-duhovnoj ličnosti iz realnog svijeta koja iza njih stoji, dok su neki drugi, opet, svojevrsna virtuelna alter-ega ili wannabe maštarije koje nemaju mnogo ili nikako dodira sa onima koji stoje iza njih, odnosno ispred ekrana kompjutera ili mobinog telefona. U svakom slučaju, veliki broj navedenih identiteta je, namjenski ili slučajno, planirano ili spontano, počeo da, svojim kontinuiranim ili sporadičnim djelovanjem, u formi teksta (statusa, bilješki ili komentara), slika (vlastitih ili tuđih), i različitih grafičkih, video i multimedijalnih sadžaja elemenata podijeljenih sa profila drugih korisnika ili sa neke druge lokacije na internetu, predstavlja, ističe, propagira ili, čak, (posredno ili direktno) nameće različite obrasce ponašanja i vođenja svakodnevnog života, na takav način i u tolikoj mjeri da su od toga nastale čitave makro- i mikro-ideologije (ispravnog, sretnog i ispunjenog) življenja svakodnevnog života. Kao takve, one su dovoljno od masovnih ideologija koje dolaze i nastupaju kao posljedica političke opredjeljenosti, vjersko-religijskog određenja, nacionalizma ili pripadnosti/naklonjenosti nekom pravcu i/ili žanru u okviru muzike, kulture, umjetnosti, poezije ili književnosti, ali su, i dalje, dovoljno značajna pojava da na njih vrijedi skrenuti pažnju, (bar) u smislu (djelimične i vjerovatno nepotpune) identifikacije i klasifikacije, praćene adekvatnim pojašnjenjima i navođenjem najznačajnijih (najupečatjivijih) karakteristika, predočenih kroz konkretno online djelovanje (post-ovanje i komentarisanje).

Ideologija zdravog života nalazi svoju prezentaciju u okviru različitih profila na društvenim mrežama u formi postavljanja fotografija, statusa, motivirajućih izreka/izjava ili odgovarajućih video-klipova koji kao svoju centralnu temu imaju neki od aspekata onoga što se u današnje vrijeme može podvesti pod pojam "zdrav život". To mogu biti postovi koji su uopšteno u vezi sa fizičkom aktivnosti (i njenom neophodnosti), ili se odnose na trening (u teretani ili nekom sličnom prostoru), trčanje, biciklizam, planinarenje, brzo hodanje ili neku drugu, srodnu, aktivnost koju vlasnici profila upražnjavaju, a mogu se odnositi i na različite vidove zdrave ishrane (načelno otjelovljene kroz fotografisanje tanjira s određenim jelom i postavljanje njegovog opisa/recepta zajedno s odgovarajućim (auto)motivacionim komentarom uz fotografiju), od agresivnog ili umjerenog veganstva ili vegetarijanstva, preko brojača nutrienata i kalorija, pa sve do potpunih ili djelimičnih rawfoodijanaca. Ideolozi zdravog života na dnevnom nivou bombarduju postovima, u kojima predstavljaju svoje djelovanje (nametnuto kao jedino ispravno) kao svijetli primjer i uzor za (potencijalne) sljedbenike. Njihovi profili, a može se reći i čitava društvenomrežna aktivnost, teže da ostave utisak pažljive isplaniranosti, isprogramiranosti i izbalansirane organizacije slobodnog i zauzetog vremena. Oni imaju sliku, status ili mapu putanje pređene tog dana spremne za postavljanje iznad svake situacije, a jednako su fanatično spremni ući u agresivnu i beskrajnu polemiku (prepisku) sa svakim ko se usudi javno iskazati da misli ili djeluje drugačije.

S druge strane, ideologiju putovanja karakteriše konstantno, neumjereno i količinski prekomjerno postavljanje fotografija sa putovanja (ili mjesta na koje vlasnik profila namjerava putovati) uz odgovarajuće motivacione i kvaziširokoumne statuse po potrebi. Ovakvi ideolozi se postavljaju kao prezirači svih materijalnih vrijednosti svakodnevnog života koji svoj životni smisao nalaze (isključivo) u putovanjima od jedne destinacije do druge i, takođe, nastupaju prilično agresivno u (eventualnoj) prepisci sa neistomišljenicima. 

Na sličan način se manifestuje i ideologija roditeljstva, samo što su u ovom slučaju centralni predmet bezbrojnih postavljenih fotografija djece vlasnika profila (solo ili u njihovom društvu), koje bivaju konstantno post-ovane uporedo sa odrastanjem djeteta/djece, prateći svaki detalj i situaciju posmatranu kao bitnu i relevantnu. Uz ove fotografije, naravno, idu i odgovarajući, veličajući, ponosni, sugerišući i često nametljivi statusi i komentari. 

Posebna kategorija jeste, svakako ideologija privatno-poslovne uspješnosti, čiji zagovarači svoje profile svakodnevno, nekad i svakosatno, ispunjavaju različitim fotografskim menifestacijama vlastitog doživljaja (vlastite) uspješnosti, u formi (uredno naslovljenih i prostorno-događajno-vremenski preciziranih) fotografija sa radnog mjesta, sastanaka, poslovnih putovanja, konferencija ili simpozijuma, sa mora, planine ili nekog sličnog mjesta "sa pogledom" i "za dušu", ili su u pitanju fotografije sa različitim vidovima (sedmičnih ili dugotrajnijih) celebrity-ja ili društveno-političkih moćnika ili autoriteta, kadrirane i ispozirane tako da ostavljaju utisak prisnosti i latentne ravnopravnosti. U svakom slučaju ideolozi privatno-poslovne uspješnosti u svakom trenutku žele, prilikom predstavljanja svojih virtuelnih identiteta, ostaviti utisak uspješnosti, dotjeranosti, visoke ili bar respektabilne pozicije koju (istinski, ili samo u svojim očima) zauzimaju u svom okruženju i za to dobiti online podršku, divljenje, a nije loše ni malo zavisti. Check-in je, podrazumijeva se, must.

Uz ideologiju privatno-poslovne uspješnosti često ide i, srodna, ideologija vječitih i najboljih prijateljstava (ili, kraće, ideologija BFF) manifestovana kroz tekstualno, statusno i audiovizuelno veličanje različitih vidova vlastitih prijateljstava i njihovo dokumentovanje i potvrđivanje u formi zagrljenih, hiper-nasmiješenih i ekstatičnih fotografija, često načinjenih u vidu kadrovski ili geometrijski deformisanih selfie-ja, na granici karikaturističnosti.

Bliska navedenim je i ideologija promovisanja vlastitog komercijalnog rada, u okviru koje su svoje mjesto našli razni poslastičari, šminkeri, šnajderi, kreatori, fotografi, snimatelji, frizeri i drugi iz kategorije (samoproklamovanih) "profesionalnih" koji nastoje svoje talente, završene kurseve i eventualnu opremu u koju su investirali na što boljni način unovčiti, kroz besplatnu online autopromociju i ispod radara fiskalizacije, tako da vlastite profile zatrpavaju fotografijama vlastitih uradaka i samopromovišućih statusa i ponuda. 

Bitna ideologija, rasprostranjena i izuzetno prisutna na društvenim mrežama, jeste i ideologija alternativnih rješenja i teorija zavjere, čiji pobornici zatrpavaju svoje profile tekstualnim i audiovizuelnim materijalima u kojima se propagiraju i nameću različiti vidovi alternativnih pristupa istoriji, medicini, svakodnevnom životu ili društveno-političkoj svakodnevnici. 

Još jedan od vidova društvenomrežne ideologije jeste i ideologija vjersko-religioznog prosvetiteljstva, gdje se vlasnici profila stavljaju u poziciju online duhovnih vođa i (nepozvanih) posrednika-informatora-opominjača "pastve" o duhovnim pitanjima iz domena datuma, praznika, etike, ponašanja ili bilo čega drugog što smatraju relevantnim. Bliska njoj, ali potencijalno znatno opasnija i isključivija jeste i ideologija nacionalnog buđenja i pobuđivanja, mržnje, podsjećanja na rat i njegovog (stalnog) naslućivanja, čiji spektar nosećih online sadržaja se može naslutiti već iz samog naziva.

Konačno, sveopšte prisutna ideologija jeste i ideologija oduševljavanja samim sobom (skraćeno, ideologija automasturbacije), koju karakteriše neumjeren broj selfie-fotografija ili, uopšte, portretnih fotografija vlasnika profila, praćenih odgovarajućim statusom, konstekstualno smislenim ili potpuno besmislenim u odnosu na fotografiju, i/ili citatom ili stihom čije izvorno porijeklo se može identifikovati u (pre)širokom autorskom dijapazonu koji seže, u najmanju ruku, od Selimovića i Kapora pa do tekstopisaca pjesama Cece ili Seke Aleksić. 

Svi navedeni ideološki aspekti virtuelnog predstavljanja identiteta na društvenim mrežama (kojima se, ni u kom slučaju, ne zaokružuje i čini konačnim njihov potencijalni spisak) javljaju se nezavisno od pola, uzrasta, društvenog i ekonomskog statusa i obrazovanja i drugih sličnih parametara, a totalitet njihovog prisustva baca u potpuno drugi (ili treći) plan ideologiju koja bi trebala biti jedna od osnovnih tekovina, odlika i prednosti savremenog društva, te jedna od osnovnih premisa dobrog odgoja - ideologiju privatnosti, čuvanja vlastitog života i njegovih sastavnih činilaca samo za sebe. Nju je (gotovo neograničena) mogućnost virtuelnog samopredstavljanja učinila prevaziđenom i zastarjelom, a virtuelni identiteti i njihovo očuvanje postali su jednako (ako ne i više) bitni kao i fizički, realni, flash-and-blood identiteti iz offline svijeta koji su ih, u online svijetu, i stvorili. Divno i pohvalno je imati dobar posao, putovati, uživati u roditeljstvu, biti vjernik, imati prijatelje, ali je malo čudno i, u najmanju ruku, zdravorazumsko-logički, etički i estetski diskutabilno sve to predstaviti i predstavljati na Internetu, u formi (u principu, svima) lako dostupnih sadržaja koji tu, praktično, ostaju zauvijek. Jer, činjenica je da smo, zahvaljujući društvenim mrežama, osim ljudi koje poznajemo fizički, iz realnog života, kao prijatelje ili poznanike, i ljude koje nikad ranije nismo vidjeli i sa kojima nikad nismo progovorili ni jednu riječ u mogućnosti veoma detaljno upoznati nakon "šetnje" po njihovim virtuelnim identitetima i sadržajima koje su, u sklopu njih, predstavili,te da na isti način na koji neko može upoznati i nas, ako mu to, u okviru našeg virtuelnog identiteta, omogućimo. Onog trenutka kad se, na bilo koji način, u bilo kojoj mjeri i iz bilo kog razloga, pojedinac uključi u društvenomrežne "tokove", virtuelni identiteti ga čekaju već na prvoj stepenici (neminovne) interakcije koju će, prije ili kasnije, morati ostvariti sa drugim korisnicima. Njihovo zaobilaženje, prosto, gotovo nije moguće, i u najboljem slučaju je samo privremeno, jer ni block ni hide ni unsubscribe/unfollow nisu svemoćne opcije.

Novi online ideolozi i nove ideološke kategorije nastaju i mutiraju svakodnevno, ističući i propagirajući aspekte iz vlastite privatnosti i namećući ih u tolikoj mjeri da i samo ogoljavanje i deprivatizacija situacija i događaja iz domena privatnog života postaju svojevrsna ideologija, čime se, na izvjestan način postepeno zatvara paradoksalni krug online informisanja u kome (bi trebalo da) svi, s jedne strane, o svima znaju sve, a s druge, svima predstave sve o sebi. Da li je to planirano na nekoj ultra-visokoj instanci iz domena teorija zavjere, ili se prosto (i nekontrolisano) spontano dešava i odvija munjevitom brzinom, sasvim je nepotrebno i neizvjesno  diskutovati, kao i o tome kuda to, naposlijetku, vodi, i da li, je, uopšte, loše. Sigurno je samo to da, u društvenomrežnom svijetu, privatnost više ne postoji (bivajući, kao pojam i pojava, u dijametralnoj suprotnosti sa samim konceptom social networking-a), a od samog korisnika-pojedinca, njegovih potreba i navika zavisi da li će ostati u okvirima racionalne upotrebe i umjerenog (ukusnog, nenametljivog) oslikavanja vlastitog virtuelnog identiteta ili će (postepeno ili trenutno) mutirati u online ideologa - nosioca i propagatora nekog od identifikovanih ideoloških aspekata u okviru svog online bivstvovanja.