U petak, 28. 4. 2017. godine, u Kulturnom centru Istočno Novo Sarajevo otvorena je izložba fotografija autora Predraga Krstovića. Izloženo je šesnaest fotografija, sa naznačenim nazivima i državama u kojima su fotografisane.
Izložene fotografije, prilikom prvog susreta i prvog pogleda, imajući kao osnovu sadržaja takve motive kao što su more, jezero, planine, nebo, noćno nebo, sniježni vrhovi, plaža, stijene, mol i slično, otkrivaju strastvenog putnika, planinara, šetača i avanturistu. Kao takve, one su, načelno, lišene suvišnih elemenata (što, osim na tri izložene fotografije, uključuje i ljude) čime se njihov sadržaj stavlja u prvi i osnovni plan.
Budući da se, na osnovu izgleda, prisustva i kvaliteta svjetlosti na njima (kao i iz i samog naziva izložbe), može zaključiti da je veći dio izloženih fotografija snimljen u rano jutro, u sumrak ili kasno uveče, pod vedrim nebom i gotovo bez prisustva bilo kakvog vještačkog svjetla, sigurno je da je autor pažljivo i temeljno osmislio i isplanirao kadrove, kao i samo osvjetljenje pod kojim će određene scene izgledati onako kako ih je zamislio, tako da je sam čin fotografisanja prosto predstavljao konačnu (digitalnu) materijalizaciju nečega što je u glavi autora već bilo formirano kao gotov kadar. Na istim fotografijama, Krstović znalački i sa ukusom koristi sve pogodnosti i kvalitete upotrebe duge ekspozicije (prvenstveno predstavljene kroz kretanje vode i, u nešto manjoj mjeri, oblaka i zvijezda na nebu) u kombinaciji sa širokougaonim kadrovima, tako da se, kao konačni rezultat, na fotografijama dobija izbalansirano, dinamično, ali istovremeno i smirujuće kontrastiranje oštrih i zamućenih elemenata. Takođe, upotrebom duge ekspozicije, Krstović na svojim fotografijama dobija i upečatljive linije (uglavnom horizonta, odnosno dodirne tačke između neba i zemlje/planina/vode) u pozadinskim planovima, a na nekima i diskretne ili potpune refleksije, kojima se postiže njihova trodimenzionalnost i dubinska dinamičnost, ali istovremeno i prijatna, s mjerom realizovana geometrijska pravilnost i proporcionalnost. Dinamičnosti fotografija Predraga Krstovića dodatno doprinosi i naglašeno prisustvo kontrasta, boja i detalja, na momente čak nadrealno i blisko i HDR fotogafiji, pomoću koga se njihov sadržaj, koji je i inače živopisan i upečatljiv, dodatno vizuelno naglašava i ističe.
U tom smislu, posebno je interesantna i upečatljiva fotografija Osluškivanje bure, na kojoj se, ovaj put upotrebom kratke ekspozicije sa ciljem "zamrzavanja" kretanja oblaka i morskih talasa, u širokom kadru gotovo narativno dočarava napetost jednog trenutka u prirodi, pri čemu se ljudska figura, smještena u desnom dijelu kadra i majstorski kadrirana tako da joj linija horizonta, odnosno granice između uzburkanog mora, "presjeca" tijelo na pola, prolazeći linijom struka, vizuelno doživljava kao svojevrstan uljez, anomalija u nečemu što bi, u protivnom, bilo potpuno prirodno i nedirnuto. Međutim, istovremeno, upravo ta ljudska figura daje ovoj fotografiji konačni smisao i začin, oživljava je i čini posebnom, čemu dodatno doprinosi i ugao koji formiraju linije oblaka i kopna, sa linijom horizonta kao osom simetrije, koji, kao svojevrsna strelica, vodi pogled upravo ka ovoj figuri.
Ukoliko se izložene fotografije posmatraju kao konceptualna cjelina, sasvim je jasno i uočljivo njihovo kvalitativno žanrovsko jedinstvo, u okviru širokog područja panoramske fotografije i fotografisanja elemenata i objekata iz prirode, pri čemu se mora primjetiti da je autor u izbor fotografija uvrstio i jednu koja to, prvenstveno zahvaljujući prisustvu ljudskih likova u formi silueta i latentnom, podrazumijevajućem urbanom background-u, strogo gledano nije (fotografija Selfie, izložena kao pretposljednja u nizu), čime je postigao šarmantan kontrast u odnosu na ostale fotografije i na pravi način dao doprinos formalnoj i vizuelnoj zaokruženosti izložene postavke.